‘EERST VRAGEN WAT
DE BEWONERS
ZELF WILLEN’

IN DE WIJK GAGELDONK-WEST – BERGEN OP ZOOM

In de naoorlogse wijk Gageldonk-West in Bergen op Zoom werkt Arjen de Vries als sociaal projectleider voor Lithos aan stedelijke wijkvernieuwing. Bij slopen en bouwen blijft het hier niet. Arjen: “Mensen maken de wijk. De wijk kan dus alleen beter worden als je investeert in mensen. Samen met anderen. Ik ben met een meisje uit de buurt, Yasmin, door de straten gelopen en heb samen met haar opgeschreven wat ik zag. En we gingen de wijk verder in met de vraag “Wat zou je willen voor de wijk?”

Hoe het begon
Arjen de Vries: ‘Het was al langer duidelijk dat er iets met de wijk Gageldonk-West in Bergen op Zoom moest gebeuren. De wijk was er slecht aan toe, het zou zelfs een van de slechtste wijken van Nederland zijn. Er was veel achterstallig onderhoud, aan woningen en de openbare ruimte. In 2014 zochten de gemeente en woningcorporatie Stadlander een samenwerkingspartner voor de wijkverbetering. Na diverse rondes kwam Lithos uiteindelijk als beste van 17 inschrijvers uit de bus bij de aanbesteding.’

Waarin maakte Lithos het verschil?
‘Ik houd niet van het stempel “slechte wijk”. Ik zag al snel dat er in de wijk ook veel positieve dingen gebeurden. De mensen wilden heus wel. Ik ben met een meisje uit de buurt, Yasmin, door de straten gelopen en heb samen met haar opgeschreven wat ik zag, en vooral: wat we miste. Sportvoorzieningen, speeltoestellen, groen, noem maar op. Daarna heb ik een sociaal katern voor de wijk geschreven, een ontwikkelingsplan met de nadruk op mensen, niet op stenen.

Je kunt bouwen wat je wilt in zo’n wijk, als je de mensen niet meeneemt, gebeurt er niks. We zijn dus echt in de wijk gekropen.’

– ARJEN DE VRIES, SOCIAAL PROJECTLEIDER

Wat moet je doen om zo’n aanpak te laten slagen?
‘Alle omstandigheden moeten kloppen. Dat is een beetje geluk hebben, maar je hebt het wel degelijk zelf in de hand. Je moet het risico aandurven en de samenwerking met anderen aangaan. Dat begint met geduld. Bij de start merkte ik dat allerlei partijen – welzijnsstichtingen, de politie – een beetje op elkaar zaten te wachten. Dat zie je vaker, maar je moet het wel doorbreken. Wij zijn dus eerst maar eens gaan vragen wat bewoners nu echt wilden. Sommige dingen laten zich nu eenmaal niet van bovenaf sturen. Het eerste jaar ben ik vooral bezig geweest om me in te werken. Om te luisteren. Want zoveel is me wel duidelijk:

… de mensen voor wie je het doet, spelen de sleutelrol. Zij moeten trots zijn op wat wij maken. En het belangrijkste: je moet bereikbaar en benaderbaar voor ze zijn. Daarmee win je vertrouwen.

– ARJEN DE VRIES, SOCIAAL PROJECTLEIDER